2005

2005

BALCO affaire

In 1970 begon de Amerikaan Victor Conte (1950-) een muzikale carrière als basgitarist van het groepje Tower of Power. In 1984 richtte hij in het Californische Burlingame de firma Bay Area Laboratory Co-Operative, die wereldwijd bekend zou worden onder haar afkorting BALCO. Officieel was het een centrum voor sportvoeding, maar al vlug bleek dat de commerciële bedoelingen op een ander product gefocust waren.

Met de hulp van chemicus en bodybuilder Patrick Arnold (1966-) ontwikkelde het bedrijf de verboden anabole steroïde tetrahydrogestrinone, kortweg THG. Langzaam maar zeker werden heel wat sportvedetten met het goedje bevoorraad tot de zaak ontplofte. Conte en zijn handlangers werden aangeklaagd. Na een deal met de federale aanklager pleitte Conti op 15 juli 2005 schuldig voor de distributie van steroïden en het witwassen van geld. Op 18 oktober 2005 werd hij tot vier maanden gevangenis veroordeeld en nog eens vier maanden huisarrest.

Op de eerste foto is Conte te zien met een van zijn ‘top vedetten’, de Amerikaanse bodybuilder Iris Kyle (1974-), die echter nooit op het gebruik van anabolica betrapt werd, ondanks ze zich zeven keer tot Miss Olympia kroonde.

De in Oekraïne geboren trainer Remi Korchemny (1932-) loodste Valeri Borzov (1949-) in 1971 naar de Europese titels en in 1972 naar de Olympische titels van de 100 en 200m. Na die Spelen week hij uit naar de Verenigde Staten waar hij heel wat elite atleten onder zijn hoede kreeg: Kelli White (1977-), Chryste Gaines (1970-), Dwain Chambers (1978-) en de tweeling Alvin (1974-) en Calvin Harrison (1974-). Verder ook nog ijshockeyspeler Chris Philips (1978-), baseballspeler John Register en sprintster Grace Jackson (1961-) uit Jamaica. Samen met Conte stichtte hij de ZMA atletiekclub. Op 25 juli pleitte ook hij schuldig voor de verspreiding van de anabole steroïde Modafinil. Omdat hij meewerkte aan het onderzoek kreeg hij slechts een jaar voorwaardelijk, maar moest hij ook beloven zich nooit meer met sport in te laten.

Tijdens zijn verhoor wees Conte vice-president James Valente aan als BALCO verantwoordelijke voor baseballspelers. Op 15 juli 2005 pleitte Valente schuldig voor het illegaal verspreiden van steroïden en werd hij tot drie jaar voorwaardelijk veroordeeld.

Greg F. Anderson (1966-) was als trainer in het BALCO dossier verwikkeld. Hij verstrekte verboden middelen aan de baseballspelers Barry Bonds (1964-), Jason Giambi (1971-) en Gary Sheffield (1968-). Na een deal met de federale aanklagers pleitte ook Anderson op 15 juli 2005 schuldig aan de verspreiding van anabole steroïden en het witwassen van geld. De Rechtbank veroordeelde hem tot drie maanden cel en drie maanden huisarrest. Op 5 juli 2006 werd Anderson schuldig bevonden aan ‘minachting van de rechtbank’, omdat hij in het onderzoek naar de meineed van baseball speler Barry Bonds (1964-) weigerde te getuigen. Die beweerde namelijk dat hij nooit verboden middelen had gebruikt. Anderson weigerde de borgtocht te betalen en werd onmiddellijk opgesloten in de gevangenis van Dublin, Californië. Zijn advocaat Mark Geragos (1957-) ging in beroep omdat de dagvaarding het gerechtelijk akkoord had geschonden. Op 20 juli 2006 werd Anderson vrijgelaten, maar meteen daarna moest hij voor een nieuwe Grand Jury getuigen. Weer weigerde hij dat te doen en opnieuw werd hij voor het ‘minachten van de Rechtbank’ veroordeeld, waarop hij opnieuw achter de tralies belandde. Op 28 januari 2009 vielen twintig federale agenten het huis van zijn schoonmoeder binnen, omdat zij samen met haar dochter van belastingfraude werd verdacht. De advocaat van Anderson was ervan overtuigd dat deze aanklacht een vergelding was voor het voortdurend weigeren om te getuigen. De federale aanklagers vroegen de voorzitter van de Rechtbank om Anderson in de gevangenis op te sluiten voor de duur van het proces, wat ook gebeurde. Op 8 april 2001 werd hij vrijgelaten.

Barry Bonds (1964-), op de foto samen met zijn trainer Anderson, was een van de topatleten die meerdere malen aan de BALCO affaire gelinkt werd, maar die nooit officieel in staat van beschuldiging werd gesteld. Voor de Grand Jury getuigde hij wel dat hij onwetend steroïden had gebruikt. Het dagblad Chronicle bracht uit dat ook drie teammaats van Bond bij de San Francisco Giants aan de verboden snoepjes hadden gezeten. Armando Rios (1971-) gaf dat toe, nadat hij aan knie, schouder en elleboog geopereerd werd. Benito Santiago (1965-) werd in 2003 al vernoemd in een FBI onderzoek naar anabole steroïden. Op 13 december 2007 noteerde het Mitchell Report, het verslag van een 21 maanden durend onafhankelijk onderzoek van de Amerikaanse Senator George John Mitchell (1933-):

“Op het einde van het seizoen 2003 vond Mike Murphy, de concierge van het Giants clubhuis, bij het opruimen van Santiago’s kast een verzegelde verpakking met spuiten. Murphy bracht de spuiten naar de trainingsruimte, gaf ze aan Conte met de melding dat hij ze in de kast van Santiago had gevonden. Conte antwoordde dat hij er ‘voor zou zorgen’. Murphy herinnerde zich ook dat assistent-trainer Dave Groeschner tijdens dit gesprek aanwezig was.”

Bobby Estalella (1974-) tenslotte was de derde die via gelekte bekentenissen aan het BALCO schandaal gelinkt werd. Op 13 december 2007 werd ook hij in het Mitchell Report als gebruiker vernoemd. Op 29 januari 2009 bekende Estalella zijn dopinggebruik aan een Federale Jury.

Op 17 maart 2005 kwam een hele rits voormalige topspelers voor de House Government Reform Committee getuigen over het gebruik van steroïden in baseball. Mark McGwire (1963-), Jose Canseco (1964-), Curt Schilling (1966-), Sammy Sosa (1968-) en Rafael Palmeiro (1964-) waren aanwezig, terwijl Frank Thomas (1968-) via satellietverbinding getuigde. Barry Bonds (1964-) en Jason Giambi (1971-) werden niet uitgenodigd omwille van hun betrokkenheid bij de lopende BALCO affaire.

Tijdens zijn getuigenis ontkende Rafael Palmeiro (1964-) met klem had dat hij zelf steroïden had gebruikt en verklaarde onder ede:

“Laat me beginnen met u dit te vertellen: ik heb nooit steroïden gebruikt. Punt. Ik weet niet hoe ik u dat duidelijker moet zeggen. Nooit.”

In augustus van datzelfde jaar werd hij tien dagen geschorst toen bleek dat hij op 4 mei een positieve test op steroïden had afgeleverd. De Washington Post meldde dat de steroïde in het lichaam van Palmeiro een ‘serieuze’ was en volgens The New York Times was het stanozolol. Toen hij na zijn schorsing voor het eerst met zijn ploeg weer aantrad in Toronto, droeg hij oordopjes om het luide boegeroep van de lokale fans niet te horen. In zijn boek ‘Juiced: Wild Times, Rampant 'Roids, Smash Hits & How Baseball Got Big’ noemde voormalig teamgenoot Jose Canseco (1964-) Palmeiro een ‘collega steroïdegebruiker’ en beweerde hij dat hij hem persoonlijk met steroïden had ingespoten. In december 2007 werd Palmeiro in het Mitchell Report als gebruiker van prestatiebevorderende middelen vermeld. Het rapport leverde geen nieuwe bewijzen en bevatte enkel de beweringen van Jose Canseco, Palmeiro's verschijning voor het Congres en zijn daaropvolgende mislukte drugstest. Het rapport beschreef ook een gesprek met baseballspeler Larry Bigbie (1977-) die beweerde dat

"Palmeiro hem naar zijn bron van steroïden en groeihormoon gevraagd had en hoe de stoffen aanvoelden."

Die bron was Kirk Radomski (1969-) en Bigbie verklaarde ook dat Palmeiro ontkende dat hij zelf ooit prestatiebevorderende stoffen had gebruikt. Op 20 december 2007 werd Palmeiro in een niet bevestigde verklaring van oud-speler Jason Grimsley (1967-) eveneens als gebruiker van amfetaminen vernoemd, nog voor deze producten door het MLB verboden werden .

Oud homerun specialist José Canseco (1964-), ook wel de ‘The Bad Boy of Baseball’ genoemd en zelfs ‘The Godfather of Steroids’ deed in zijn boek ‘Juiced: Wild Times, Rampant 'Roids, Smash Hits & How Baseball Got Big’ zijn ervaringen over zestien jaar professioneel baseball uit de doeken. Zo bekende hij dat hij om zijn lichaam te versterken en om zijn prestaties te verbeteren jaren lang anabole steroïden en groeihormonen gebruikte. Daardoor lukte hij in 1988 42 home runs en stal hij veertig bases, nooit eerder gezien. Het ontlokte hem de bemerking:

“Zonder steroïden zou ik het nooit tot speler van de Major League geschopt hebben.”

Begin 1988 al circuleerden geruchten over zijn anabolicagebruik, hij ontkende dat echter zijn hele carrière lang. Wel werd hij meerdere keren gearresteerd wegens agressie, die het gevolg zou zijn van dat gebruik en die door specialisten de 'roid rage’ genoemd. Op 10 februari 1989 werd Canseco na een achtervolging van vijftien mijl gearresteerd voor roekeloos rijgedrag. In april 1989 arresteerde men hem in California met een semi-automatische revolver in zijn auto. Met zijn Porsche ramde hij in 1992 de BMW van zijn toenmalige vrouw Esther. In november 1997 vloog hij de gevangenis in omdat hij zijn bruid had neergeslagen. Op 13 november 2001 werd hij na een ruzie in een nachtclub van Miami Beach gearresteerd samen met zijn broer. Hij had twee toeristen aangevallen, een van hen hield er een gebroken neus aan over, de andere twintig hechtingen aan de lip. In maart 2003 kreeg hij twee jaar huisarrest wegens echtelijke twisten. In juni 2003 werd hij aangehouden omdat hij zijn probatie  geschonden had en testte hij opnieuw positief op steroïden. In 2005 bekende Canseco het gebruik van anabole steroïden maar praatte hij ook ex-clubmakers aan de galg. Zo beweerde hij dat 85% van de spelers uit de Major League steroïden gebruikten. In mei 2008 moest hij zo'n zeven à acht miljoen Dollar alimentatiegeld betalen voor elk van zijn twee echtscheidingen. In mei 2008 bleek dat Canseco zijn huis in Encino, Californië kwijt was. Op 10 oktober 2008 betrapten immigratie-ambtenaren hem aan de grensovergang van San Diego waar hij medicamenten het land trachtte binnen te smokkelen vanuit Mexico.

Jason Giambi (1971-) bekende het gebruik van menselijk groeihormoon en steroïden en bevestigde dat hij de producten afnam van Greg Anderson (1966-). In 2004 werd bij hem een tumor van de hypofyse gediagnosticeerd en een van de drugs die Giambi slikte kon die tumor verergeren. Tijdens een persconferentie net voor aanvang van het seizoen 2005 verontschuldigde Giambi zich bij de media en zijn fans, hoewel hij niet specifiek aangaf waarom. De advocaat die de getuigenis illegaal had gelekt pleitte schuldig en werd tot twee en een half jaar gevangenis veroordeeld. Op 16 mei 2007 verontschuldigde Giambi zich een tweede keer, dit keer voor het gebruik van steroïden.

“Ik was fout met dit spul te gebruiken,” zei hij in USA Today, "we hadden veel langer moeten opstaan, zowel spelers als eigenaars net als iedereen die er bij betrokken was, en we hadden moeten toegeven dat we een fout hebben gemaakt.”

Op de vraag waarom hij steroïden gebruikte, antwoordde Giambi:

“Misschien praat ik er ooit eens over, maar nu nog niet.”

Daartoe gedwongen door Bud Selig (1934-), Commissioner of Major League Baseball, sprak Giambi tenslotte met Senator George J. Mitchell (1933-), die in het Mitchell Report bevestigde dat zowel Jason Giambi als zijn broer Jeremy Giambi (1974-) het gebruik van steroïden hadden bekend.

Jeremy Giambi (1974-) was in december 2001 bij een controle in de McCarran International Airport van Las Vegas al eens opgepakt voor het bezit van marihuana. Op 13 maart 2005 berichtte The Kansas City Star dat hij ook anabole steroïden gebruikte.

Doping in de DDR

Voormalig zwemster Karen König (1969-), op de foto met haar advocaat Jens Steinigen (1966-), startte een rechtszaak tegen het Duits Olympisch Comité, omdat die organisatie na de hereniging uit Oost-Duitsland meer dan 2,5 miljoen Dollar aan activa had overgenomen en daardoor de verantwoordelijkheid kreeg om voormalige Oost-Duitse atleten te helpen. In deze test-case eiste ze 12.500 Dollar, liefst 140 voormalige Oost-Duitse atleten volgden nadien haar voorbeeld. Later werd alles buiten de rechtzaal geregeld.

Advocaat Jens Steinigen (1966-), in 1992 winnaar van de Olympische estafette 4 x 7,5km in het cross country skiën, zei in een interview dat hij de mogelijkheid onderzocht om ook het farmaceutische bedrijf VEB Jenapharm te dagvaarden.

“We zijn niet in staat deze mistoestanden ongedaan te maken, maar de atleten kunnen het geld goed gebruiken voor medicijnen of therapie,” argumenteerde Steinigen.

Toen Rica Reinisch (1965-) veertien werd, moest de beloftevolle Oost Duitse zwemster na iedere training blauwe pillen slikken.

“Na een training gaf de coach me een tablet en zei: ‘neem dit, het is goed voor je lichaam dat sneller zal herstellen’. Hij vertelde het op een manier alsof het de normaalste zaak van de wereld was.”

Vlak voor de Spelen van Moskou stopten de innames. Ze was amper vijftien, maar met vier wereldrecords werd ze de revelatie van de Spelen. In de finale van de 100m rugslag bracht ze het wereldrecord naar 1.00.86, nadat ze voordien al 1.01.51 en 1.01.50 had gezwommen. De 200m rugslag won ze in 2.11.77, ook al een nieuwe wereldtijd. Uiteraard haalde ze in beide nummers goud en ook met de estafetteploeg 4 x 100m wisselslag was ze de beste. Het jaar daarop begon ze met drie Europese records. In 1982 tijdens een trainingskamp in de Oekraïnen stortte ze echter in. Per helikopter werd ze naar het trainingscentrum van Dresden overgebracht, waar de sportarts naast hevige menstruatiepijnen ook vergrootte eierstokken vaststelde.

“Ik ging naar de dokter. Hij keek verontrust toen hij me onderzocht en vertelde me toen doodleuk dat ik moest kappen met topsport. Mijn ouders waren sprakeloos."

Pas na de val van de Berlijnse Muur ontdekte Reinisch de ware toedracht. Voormalig trainer Uwe Neumann had haar in opdracht van de Stasi, volgepropt met Oral-Turinabol, de anabole steroïde van het Oost-Duitse farmaceutisch bedrijf Jenapharm. Stasi documenten toonden aan dat haar prestaties dank zij die doping met 6,5% verbeterd waren. Door de inname te stoppen net voor de Spelen, doorstonden Reinisch en haar ploegmaatjes de controles. Reinisch huwde en kreeg twee miskramen. Zoals zoveel voormalige Oost-Duitse atleten, kreeg ook Reinisch in de daaropvolgende rechtszaak een financiële compensatie. Nadien kreeg ze toch nog twee kinderen.

“Het ergste is dat ze mij nooit de kans gaven om te bewijzen of ik ook zonder steroïden goud kon winnen. Dat is voor mij het grootste verraad,” vertelde ze in een interview aan de Britse krant The Guardian

Reinisch werkte nadien als sportpresentator voor televisie en vestigde zich in West-Duitsland.

Op de Spelen van 1980 in Moskou won Petra Schneider (1963-) de 400m wisselslag, maar vestigde ze ook vijf nieuwe wereldrecords. Twee jaar voordien was ze derde gefinisht op het WK in Berlijn, torenhoog favoriete Tracy Caulkins (1963-) won toen goud. Daarna verloor ze nooit meer van de Amerikaanse en brak ze het wereldrecord drie keer op rij, ze bracht het van 4.40.83 naar 4.36.10. In Moskou won ze haar favoriete nummer met liefst tien seconden voorsprong op de Britse Sharron Davies (1962-). Ze hield ook het wereldrecord 200m wisselslag, maar dat nummer werd op de Spelen van 1980 niet gezwommen. Op het WK van 1982 in Ecuador lukte ze de dubbel 200 en 400m wisselslag. Door de Oost Duitse boycot kon ze haar Olympische titels in Los Angeles niet verdedigen waarop ze een punt zette achter haar carrière. In 1980 en 1982 werd ze door Swimming World Magazine verkozen tot World Swimmer of the Year. Omdat ze Oost Duitse was werden haar prestaties met argwaan bekeken. Terecht zo bleek. In de TV uitzending 'Kontraste' van december 2005 vroeg ze zelf om al haar records te schrappen, ze had namelijk ontdekt dat die besttijden met behulp van anabole steroïden waren gezwommen.

In juli 2005 vroeg 100m-loopster Ines Geipel (1960-) dat men haar naam van de recordtabellen zou schrappen, het jaar nadien ging de Duitse atletiekbond in op dat verzoek en verving ze de naam Geipel door een sterretje voor het in 1984 gelopen wereldrecord 4 x 100m. Net als tienduizend andere sporters uit de DDR had men haar van jongsafaan in het dopingcircuit gestoken.

American Football

Heel wat football spelers werden geklist.


  
Chris Cooper (1977-), defensive lineman van de Oakland Raiders, testte positief op THG en moest zijn salaris van drie wedstrijden inleveren.

Barret Robbins (1973-) werd door de Raiders doorgestuurd toen hij in 2004 positief testte op de steroïde uit het BALCO labo. Een paar maanden later op kerstavond werd hij gearresteerd omdat hij de veiligheidsagent afranselde die hem de toegang weigerde tot de bar van het Sir Francis Drake Hotel in San Francisco. Op 15 januari 2005 schoot Robbins drie keer op de agenten tijdens een vechtpartij met de politie van Miami Beach en werd hij van moordpoging beschuldigd. Robbins pleitte schuldig in vijf betichtingen, met inbegrip die van de moordpoging en werd tot vijf jaar voorwaardelijk veroordeeld. Hij moest zijn bipolaire stoornis laten behandelen en mocht geen alcohol meer drinken. In een interview met Real Sports HBO's van 2009, vertelde hij aan TV-journaliste Andrea Kremer (1959-) dat hij zijn stemmingswisselingen met alcohol, cocaïne, marihuana en steroïden behandelde, voordat men de bipolaire stoornis diagnosticeerde. In dezelfde reportage vertelde zijn ex-vrouw Marisa, dat er dagen waren dat hij na het ontbijt terug in bed kroop. Begin 2010 hield een politieagent hem tegen in de buurt van Dallas en vond men crack/cocaïne in zijn auto. Op 25 maart 2011 werd Robbins in Florida tot vijf jaar cel veroordeeld wegens het overtreden van zijn drugsgerelateerde proeftijd.

Dana Stubblefield (1970-) testte positief op THG, waardoor zijn salaris van drie wedstrijden werd ingehouden. Eerst ontkende hij alles, maar in januari 2008 dwong hij een regeling af door mee te werken met de politie. Hij overhandigde de onderzoekers de namen van de bij de dopingtransacties betrokken spelers, agenten en trainers. Om die reden kreeg hij een zeer lichte straf van twee jaar voorwaardelijk. In december 2010 vloog hij in San Francisco negentig dagen achter de tralies, omdat hij een vals adres had opgegeven.

In de TV-uitzending '60 Minutes' bekende Bill Romanowski (1966-) dat hij twee jaar lang steroïden had gebruikt, die hij van Victor Conte (1950-) kreeg. Romanowski, die beschouwd werd als een van de vuilste spelers uit de NFL, was betrokken bij heel wat krakeel, zowel met tegenstanders als met ploegmaats. In 1995 werd hij tijdens een wedstrijd uitgesloten en vervolgens met 4.500 Dollar beboet, omdat hij tegenstander Larry Centers (1968-) op het hoofd sloeg. In 1997 kreeg hij een boete van twintigduizend Dollar na een helm-op-helm slag, waaraan quarterback Kerry Collins (1972-) een kaakbreuk overhield. Later dat jaar spuwde hij J.J. Stokes (1972-) in het gezicht omdat die hem treiterde. Twee jaar nadien kreeg hij een boete van 42.500 Dollar omdat hij Tony Gonzalez (1976-) sloeg en een bal naar de edele delen van Bryan Cox (1968-) wierp. In 2003 viel Romanowski een ploegmaat aan, met zijn helm verpletterde hij de oogkas van Marcus Williams (1977-), die hem daarvoor aanklaagde en 3,4 miljoen Dollar schadevergoeding eiste, met het argument dat Romanowski last had van 'roid rage', een gekende nevenwerking bij gebruik van anabolica. Williams kreeg tenslotte 340.000 Dollar.

Matt Lehr (1979-) speelde oorspronkelijk als guard bij de Atlanta Falcons, toen hij in 2005 vier wedstrijden geschorst werd omdat hij aan de verboden middelen had gezeten.

Hij stopte met die sport en ging aan bodybuilding doen.

Een zaak mag je van de Amerikaanse footballspeler Luis Castillo (1983-) wel zeggen, hij is goudeerlijk. Nadat in 2005 bleek dat hij aan de verboden middelen had gezeten schreef hij een brief naar de 32 teams uit de NFL waarin hij het gebruik van androstedione bekende omdat hij een kwestuur wilde genezen tijdens zijn eerste jaar bij de ‘groten’.

De Amerikaanse footballspeler Michael L. Jameson, Jr (1979-) werd in september 2005 vier wedstrijden geschorst wegens gebruik van verboden middelen.

Atletiek

De Russische speerwerpster Oksana Yarygina (1972-) mocht wegens een positieve dopingtest van augustus 2005 tot augustus 2007 aan geen enkele competitie deelnemen.

In oktober 2005 won de Chinese Sun Yingjie (1979-) de 10.000m op de nationale atletiekkampioenschappen van haar land, maar de test nadien duidde op het gebruik van de steroïde androsterone. Ze werd uit de uitslag geschrapt en kreeg twee jaar aan haar broek.

De Britse sprinter Mark Lewis-Francis (1982-) testte na de finale van de 60m op het EK indoor in Madrid positief op cannabis, waardoor hij het zilver moest inleveren. In 2006 was hij een van de drie Britten die drie keer niet kwam opdagen voor een dopingcontrole.

De Russische zevenkampster Yelena Prokhorova (1978-) testte positief bij een dopingcontrole buiten competitie en kreeg daarvoor een jaar wedstrijdverbod.

Bij de Russische 400m loopster Darya Safonova (1981-) werden sporen van pemoline gevonden wat haar twee jaar schorsing opleverde.

De Russische Olga Kuzenkova (1970-) won in 2004 goud in het hamerslingeren op de Spelen van Athene en een jaartje later kroonde ze zich in Helsinki ook tot wereldkampioene in het nummer. Via vernieuwde opsporingsmiddelen vond het labo van het IOC in 2012 dat ze beide keren aan de anabolica had gezeten. Twee jaar schorsing met terugwerkende kracht, inleveren van de medailles en schrapping van de erelijsten luidde het verdict.

De Zuidafrikaanse 800m specialist Hezekiél Sepeng (1974-) werd twee jaar van de atletiekpiste verbannen nadat hij begin 2005 betrapt werd op het gebruik van Nandrolon.

Baseball

Mark McGwire (1963-), voor de supporters 'Big Mac' en beroemd om zijn record aantal homeruns in één seizoen, bekende dat hij in 1998 Androstenedione had gebruikt. McGwire was een van de elf gedagvaarde baseballspelers die voor het Amerikaanse Congres over het gebruik van steroïden moest getuigen. Tijdens zijn getuigenis op 17 maart 2005 weigerde hij echter vragen te beantwoorden onder ede. Op 11 januari 2010 bekende McGwire dat hij tien jaar lang anabolica had gebruikt, maar hij voegde eraan toe dat hij dat deed om van kwetsuren te herstellen. De beslissing om uiteindelijk toch tot bekentenissen over te gaan kwam er omdat hij hoofdcoach wilde worden bij de St. Louis Cardinals.

De Cubaanse baseballspeler Alexis Sánchez (1976-) werd op 3 april 2005 tien dagen geschorst voor zijn anabolicagebruik, ook moest hij aan zijn club Tampa een boete van 32.787 Dollar betalen. Volgens de baseballspeler zat het verboden product in voedingssupplementen die hij in een drogisterij gekocht had.

Jorge Piedra (1979-) en Agustín Montero (1977-) werden eveneens tien dagen geschorst na een positieve anabolicatest en ook zij moesten tien dagen loon inleveren.

Op 26 april werd Jamal Strong (1978-) de outfielder van de Seattle Mariners, betrapt op het gebruik van anabolica.

Op 2 mei 2005 was Juan Rincon (1979-) van de Minnesota Twins aan de beurt.

De volgende in de rij was Rafael Betancourt (1975-) van de Cleveland Indians op 8 juli.

Ryan Franklin (1973-) van de Seattle Mariners testte positief op 2 augustus, op 7 september plaste de andere Seatlle Mariner Michael Morse (1982-) positief.

Carlos Almanzar (1973-) van de Texas Rangers werd op 4 oktober positief bevonden.
  

Félix Pérez (1975-) uit de Dominicaanse Republiek en Grant Roberts (1977-) speelden professioneel baseball bij de New York Nets, toen zij gepakt werden op anabolicagebruik werden ze tien dagen geschorst.

Matt Lawton (1971-) werd op 2 november betrapt op het gebruik van prestatiebevorderende middelen en hiervoor door de Chicago Cubbs tien dagen geschorst. In een verklaring aan Associated Press verontschuldigde hij zich bij alle mensen die hij ‘in de steek had gelaten’.

De Amerikaanse baseballspeler Michael Morse (1982-) kreeg tien dagen schorsing omdat hij aan de anabole steroïden had gezeten, waarmee hij reeds de negende betrapte was van 2005.

De Amerikaanse baseballspeler Tom Evans (1974-) werd in 2005 vijftien wedstrijden geschorst na een positieve dopingtest op steroïden. Bovendien moest hij een ontwenningprogramma volgen.

Clay Hensley (1979-) was pitcher bij de Milwaukee Browns toen hij in 2005 betrapt werd op het gebruik van anabolica. Vijftien dagen naar de zijlijn was het verdict.

Nadat de Amerikaanse baseballspeler Brian Mallette (1975-) een contract tekende bij de Pittsburgh Pirates, werd hij in april 2005 dertig wedstrijden geschorst omdat hij een tweede keer betrapt werd op gebruik van verboden middelen. Voor hem reden genoeg om te kappen met competitie.

Darnell McDonald (1978-) moest vijftien wedstrijden aan de kant blijven toen hij in mei 2005 bij baseballploeg Cleveland Indians betrapt werd op het gebruik van anabolica.

Jon Nunnally (1971-) speelde in 2005 baseball bij de Indianapolis Indians toen hij vijftien wedstrijden naar de kant moest na een positieve test op anabolica. Meteen ook het einde van zijn professionele loopbaan.

Baseballspeler Christian Parker (1975-) speelde bij de Colorado Springs Sky Sox, maar in mei 2005 moest hij vijftien wedstrijden naar de kant nadat met sporen van anabolica in zijn urine had gevonden. Zijn team kieperde hem daarop op straat.

Basketbal

De Franse basketter Joseph N’Sima (1979-) testte positief op efedrine en werd een jaar geschorst.

Cricket

Cricketspeler Asim Butt (1967-2009) had de dubbele Schots-Pakistanese nationaliteit. Na afloop van een van zijn drie interlands met de Schotse ploeg testte hij positief op Extasy waarvoor hij een jaar geschorst werd. In 2009 overleed hij in zijn slaap.

De Britse cricketspeler Graham Wagg (1983-) werd in 2005 betrapt op het gebruik van cocaïne, wat hem een jaar schorsing opleverde en het ontslag bij zijn ploeg Warwickshare.

Kano

De Australische drievoudig wereldkampioen kano Nathan Baggaley (1975-), die ook twee keer zilver haalde op Olympische Spelen, testte in september 2005 positief op stanozolol en methandienone. De Australian Canoe Federation schorste hem 15 maanden, maar de International Canoe Federation verhoogde dat naar twee jaar. Toen hij na zijn schorsing terug actief wilde worden werd hij in oktober 2007 gearresteerd met 762 ecstasytabletten in zijn bezit. In februari 2009 pleitte Baggaley schuldig voor het vervaardigen van 1509 tabletten van de drug MDMA, zijn jongere broer Dru vervaardigde 13.500 tabletten van het goedje. Hij werd tot negen jaar gevangenis veroordeeld. In juni 2010 werd hij in de gevangenis opnieuw aangeklaagd wegens bezit van steroïden.

Rugby

De Engelse rugbyspeler Ryan Hudson (1979-) kreeg twee jaar schorsing omdat hij betrapt was op het gebruik van Stanozolol

Sean Penkywicz (1982-) speelde in de Engelse rugby league bij Hudderfield toen hij in 2005 betrapt werd op het gebruik van stanozolol. Hij werd meteen voor twee jaar geschorst. 

Skeleton

Zach Lund (1979-) mocht niet naar de Olympische Winterspelen omdat hij in 2005 tijdens de World Cup Skeleton op het gebruik van Finasteride werd betrapt. Hij moest het zilver inleveren en werd een jaar geschorst. De Amerikaan beweerde dat hij het middel al zeven jaar gebruikte om kaalheid tegen te gaan. Na 2005 werd het product van de dopinglijsten geschrapt, de beroepscommissie geloofde de argumenten van Lund maar schreef in haar besluit:

“Wij zijn zeer tevreden dat Mr. Lund ons niet bedroog, spijtig genoeg maakte hij in 2005 een foutje."

Skiën

Nadat de Poolse skiloopster Justyna Kowalczyk (1983-) haar voornaamste rivale, de Noorse Marit Björgen (1980-), ervan beschuldigde dat die dankzij een geneesmiddel tegen astma twee keer olympisch goud had gewonnen, vloog ze zelf tegen de lamp. In 2005 kreeg ze twee jaar schorsing voor het gebruik van Dexamethason, een verboden pijnstillend middel. De straf werd later herleid naar zes maanden omdat Kowalczyk ter goeder trouw zou gehandeld hebben.

Surfen

Langzaam maar zeker breidde het dopinggebruik zich uit naar andere sporten. Zo werd de Braziliaanse surfer Neco Padaratz (1976-) in juli 2005 zes maanden geschorst nadat hij betrapt was op het gebruik van anabolica, waardoor hij alle gewonnen ASP punten moest inleveren. Padaratz, die volledig aan het onderzoek meewerkte, verklaarde dat hij het middel nam voor het behandelen van zijn chronische rugpijn.

Tennis

De Argentijnse tennisspeler Mariano Puerta (1978-) wilde absoluut doordringen tot de wereldtop, maar werd in 2003 op het gebruik van Clenbuterol betrapt, waarvoor hij negen maanden schorsing kreeg. Het jaar nadien op Roland Garros testte hij positief op efedrine, levenslange schorsing luidde het verdict en 440.000 Euro prijzengeld inleveren. Met succes tekende hij beroep aan bij het CAS in Lausanne, dat zijn schorsing tot twee jaar reduceerde.

De Canadese tennisser Simon Larose (1978-) kreeg twee jaar schorsing na een positieve controle op cocaïne.

De Argentijn Mariano Hood (1973-) werd door de ITF geschorst toen hij tijdens de French Open op Rolland Garos positief testte op Finasteride.

De Argentijnse tennisprof Guillermo Cañas (1977-) werd in augustus 2005 twee jaar geschorst en moest de 276.070 Dollar prijzengeld terugstorten aan het ATP toen men hydrochlorothiazide in zijn urine aantrof, een diureticum dat de inname van verboden producten maskeert. Cañas, die op dat ogenblik achtste stond op de wereldlijst, schreeuwde zijn onschuld uit en beweerde dat de ATP artsen Mercader en Chinchilla hem een product tegen verkoudheid hadden voorgeschreven waar het betroffen diureticum inzat. Hij trok de zaak voor Beroepshof van het Sporttribunaal dat hem gedeeltelijk gelijk gaf, het product was wel degelijk aanwezig in een voorgeschreven geneesmiddel maar hij had maar voorzichtiger moeten zijn en het voor inname moeten checken. Hij kreeg toelating om in september terug te keren in het circuit en kreeg zijn prijzengeld teruggestort.

De Slovaakse tennisspeler Karol Beck (1982-) testte in 2005 positief op clenbuterol na de halve finale van de Davis Cup tegen Argentinië, waardoor hij twee jaar geschorst werd.

De Russisch-Amerikaanse proftennisser Alex Bogomolov (1983-) werd in 2005 anderhalve maand geschorst nadat men bij een dopingcontrole op de Australian Open salbutamol had aangetroffen. Bogie gaf toe dat hij het product via een inhaler gebruikte om zijn inspanningsastma te behandelen, maar hij had dit vergeten in te vullen op de daartoe bestemde documenten. Het sporttribunaal vond deze uitleg voldoende om hem geen twee jaar te schorsen.

Triathlon

De Baskische triathlete Virginia Berasategui (1975-) leverde na de Ironman van 2005 op Lazarote een positieve dopingtest af op EPO. De beschuldiging werd echter geklasseerd omdat men op dat ogenblik twijfels had over de waarde van de toenmalige dopingtesten. In juni 2013 won Berasategui de halve marathon van Bilbao, maar na afloop bleek de dopingtest opnieuw positief. Twee weken later bekende ze de feiten en ootmoedig verklaarde ze dat dit de ergste misstap was die een atlete kon begaan. Ze kondigde meteen ook haar afscheid van de competitiesport aan.

In juli 2005 werd de Zwitserse triathlete Brigitte McMahon-Huber (1967-) onaangekondigd gecontroleerd in haar woning en toen bleek dat ze EPO had gebruikt. Ze bekende en omdat ze twee jaar schorsing kreeg kondigde ze meteen haar afscheid aan aan de topsport.

"In een zwak moment heb ik een enorm verkeerde beslissing genomen. Ik ben steeds voor dopingvrije sport geweest en verzeker u dat mijn Olympisch goud in Sydney niets met doping te maken had."

Voetbal

De IJslander Ole Gottskálksson (1968-) was niet alleen de doelverdediger van zijn nationale voetbalploeg, hij vertegenwoordigde zijn land ook in het basketbal. In 2004 werd hij door het Britse Torquay United aangeworven, maar na vijftien wedstrijden sloeg hij plots op de vlucht bij de komst van dopingcontroleurs. Zelfs zijn vriendin wist van niets. In juni 2005 werd hij door de Engelse voetbalbond voor onbepaalde tijd geschorst. In maart 2010 vloog hij in IJsland tien maanden achter de tralies wegens inbraak, diefstal en geweldadig gedrag. In oktober 2011 moest hij voor gelijkaardige vier maanden brommen.

De Braziliaans/Spaanse voetballer Everton Giovanella (1970-) werd twee jaar geschorst na een positieve test op Nandrolone.

De Griekse voetballer Nikos Spyropoulos (1983-) werd op het gebruik van testosteron betrapt.

Harry Milanzi (1978-) en Francis Kombe (1985-) van het Zambiaanse voetbalelftal, werden betrapt op het gebruik van cannabis en daarvoor zes maanden geschorst.

De zaak werd een staatsaangelegenheid in zoverre dat President Mwanawasa (1948-2008) zeshonderduizend Dollar vrijmaakte voor de bestrijding van druggebruik in de sport.

Voetballer Ijah Anderson (1975-) verdedigde de kleuren van Swansea City toen hij in 2005 betrapt werd op het gebruik van cocaïne. Hij werd hiervoor zes maanden geschorst.

De Portugese voetbalprof Nuno Assis (1977-) speelde aanvallende middenvelder bij Benfica Lissabon, maar werd na de competitiewedstrijd tegen CS Maritmo schuldig bevonden aan het gebruik van 19-norandrosteron. De UEFA schorste de speler voor al haar officiële wedstrijden, terwijl de Portugese bond hem zes maanden spelverbod oplegde. Na de klacht van de Benficavoorzitter dat de onderzoeksprocedure niet volgens de regels verliep, verminderde de Portugese bond de straf met een maand. Benfica dreigde met gerechtszaken en kloeg zelfs het labo aan dat de testen had uitgevoerd. Door heel die heisa trok het WADA de zaak naar zich toe en na grondig onderzoek kreeg de speler plots een jaar schorsing.

De Mexicaanse profvoetballers Salvador Carmona (1975-) en Aarón Galindo (1982-) werden na de Confederations Cup van 2005 een jaar geschorst wegens inname van prestatiebevorderende middelen. Carmona, die 85 keer werd opgeroepen voor het Mexicaanse elftal waaronder de WK’s van 1998 en 2002, kreeg in 2007 een levenslange verbanning na een tweede overtreding.

De Portugese voetballer Abel Xavier (1972-) testte positief op dianabol na afloop van de UEFA cup wedstrijd van zijn toenmalige ploeg Middlesborough FC tegen het Griekse Skoda Xanthi. Hij kreeg achttien maanden spelverbod, maar nadien werd die straf naar twaalf maanden gereduceerd. 

De Italiaanse televisie zond een reportage uit waarin te zien was hoe Fabio Cannavaro (1973-) zichzelf intraveneus injecteerde de avond voor het UEFA beker treffen van zijn club Parma tegen l'Olympique de Marseille. Het product bleek Neoton, een cardiotonicum dat wel niet op de lijst van verboden producten stond.

Wielrennen

Op 19 januari 2005 arresteerde de Franse politie zeven personen in Cahors. Zij werden verdacht van het verhandelen van 'pot belge', een in het wielermilieu geliefde cocktail van dopingproducten. De sleutelfiguur van het Frans-Belgische dopingnetwerk was de vroegere ARD soigneur Freddy Sergant (1944-). De speurders kwamen hem op het spoor toen Laurent Roux (1972-) en zijn broer Fabien (1948-) aan de justitie bekenden dat zij verboden producten bij hem kochten. Ook de renners Eddy Lembo (1980-) en Jean-Marie Vernie (1960-) waren bij de handel betrokken. Bij de arrestaties werden 93 flacons 'pot belge' gevonden.

De wielercoach van Guatemala werd levenslang geschorst door de eigen wielerfederatie nadat enkele van zijn renners tijdens de Vuelta a Guetemala positief hadden getest op EPO.

De renners zelf kregen lichte straffen: David Calanche (1977-) moest twee maanden aan de kant blijven, Lizandro Ajcú (1982-) en Nery Velásquez (1980-) zes maanden en Abel Jocholá (1978-) een jaar. Buiten de vier Guatemaltesen liepen ook de Columbiaan Federico Muñoz (1963-), de Mexicaan Carlos López González (1979-), de Venezolanen Yeisson Delgado (1977-) en Noel Armando Vazquez Mendoza (1976-) en de Spanjaard José Reynaldo Murillo tegen de EPO lamp.

In 2005 betichtte het Franse sportblad l’Equipe Lance Armstrong (1971-) ervan dat hij tijdens de Tour de France van 1999 EPO had gebruikt. Dat product kon toen nog niet worden opgespoord, maar de afgenomen urinestalen waren voor wetenschappelijk onderzoek ingevroren, meer bepaald om het testen te verbeteren. Twaalf van die monsters gaven in 2005 positieve resultaten op EPO, zes ervan zouden van Armstrong geweest zijn.

Een ander Frans dagblad 'Le Journal du Dimanche' meldde dan weer dat de andere positieve stalen toebehoorden aan de Spanjaard Manuel Beltrán (1971-), de Deen Bo Hamburger (1970-) en de Columbiaan Joaquim Castelblanco (1969-). Beltrán testte positief op EPO in de eerste rit van de Tour de France 2008. Hij werd twee jaar geschorst, buitengegooid bij Liquigas en moest dat team honderduizend Euro schadevergoeding betalen. Bo Hamburger werd door CSC in 2001 aan de deur gezet na een posiieve dopingtest op EPO en de Deense Wielerbond riep hem niet meer op voor de nationale ploeg. In november 2007 publiceerde hij het boek ‘Den største pris - en cykelrytters bekendelser’ (De Grootste Prijs – Bekentenis van een wielrenner), waarin hij toegaf dat hij van 1995 tot 1997 EPO en groeihormonen had gebruikt. Midden 2008, was hij in Denemarken bij een piramidespel betrokken. De tabloid 'Ekstra Bladet' meldde dit met een video-opname waarin getoond werd hoe Hamburger met een handlanger de videocamera van de journalist trachtte te stelen. Castelblanco werd in 2004 na een positieve dopingtest voor zes maanden geschorst.

De Spanjaard Roberto Heras (1974-) won in 2005 de afsluitende tijdrit van de Vuelta, maar werd enkele maanden later uit de uitslag geschrapt omdat hij betrapt was op het gebruik van EPO. Begin 2006 kreeg hij daarvoor ook nog eens een schorsing van twee jaar. Eind 2007 kondigde hij zijn afscheid aan.

De Nederlander Erwin Bakker (1979-) werd in maart 2005 tijdens de Ronde van Valladolid betrapt met een te hoge T/E ratio in het bloed hetgeen wees op testosterongebruik. Toen men bij een onaangekondigde controle de maand nadien sporen van EPO in zijn urine aantrof werd hij twee jaar geschorst en stuurde zijn team hem de laan uit. Hij kon het echter niet laten en reed wedstrijden onder naam van zijn broer Jaro. Toen hij in Duitsland een wedstrijd won herkende een journalist hem op de huldigingsfoto, het internationaal sporttribunaal TAS schorste hem daarop levenslang.

De Nederlander Marc Lotz (1973-) kreeg de politie over de vloer en die vond bij die huiszoeking EPO. Bij het verhoor gaf Lotz aan dat hij met EPO begonnen was door de enorme druk die het team en zijn omgeving hem oplegden.

"Ik wilde meer zijn dan de eeuwige helper. Met medische hulp kon ik misschien winnen... Ik verklap liever niet waar ik het spul haalde, ik wil de jeugd niet op slechte gedachten brengen. Het is in ieder geval niet moeilijk om aan EPO te komen."

Begin oktober 2008 werd hij door de Rechtbank van Tongeren tot een boete van 16.500 Euro veroordeeld en twee jaar schorsing, waarvan de helft voorwaardelijk.

Jens Fiedler (1970-) werd in 1992 Olympisch kampioen sprint in Barcelona, het jaar nadat hij zich in die discipline tot wereldkampioen had gekroond bij de liefhebbers. In 1993 waagde de Duitser de overstap naar de profs met een eerste wereldtitel in 1995. In Atlanta hernieuwde hij zijn Olympische titel en in 1998 en in 1999 won hij de wereldtitel keirin. Op de Spelen van Sydney stelde hij teleur met brons in zowel de sprint als de keirin. De meest spectaculaire medaille won hij nochtans op het WK van 2001 in Antwerpen. Met een halve ronde te gaan kwakte hij samen met drie van de zes keirin finalisten tegen het canvas. Met een verhakkeld rijwiel liep hij over de meet en dat leverde hem brons op. De reglementen bepalen immers dat de renner de meet moeten overschrijden met een fiets. In 2004 op de Spelen van Athene veroverde hij samen met de teammaats René Wolff (1978-) en Stefan Nimke (1978-) goud in het sprintnummer per ploeg. Klap op de vuurpijl echter was zijn positieve test op amfetamine tijdens zijn afscheidstournee van 2005 in Manchester.

In 2005 won Álvaro Tardáguila (1975-) uit Uruguay de wielerronde in eigen land. Later dat jaar kreeg hij een schorsing van twee jaar aangesmeerd toen men bij de dopingcontrole sporen van EPO en anabolica vond na de Great Downer Avenue Bike Race in Milwaukee, Wisconsin.

De Belgische wielerbond schorste Ludovic Capelle (1976-) achttien maanden omdat hij in 2005 een positieve EPO test afleverde na de Gullegem Koerse. De ploeg Landbouwkrediet-Colnagno ontsloeg hem meteen. Wegens procedurefouten verklaarde de Raad van State de straf later ongeldig, de renner was namelijk niet door lottrekking aangeduid zoals het controleblad vermeldde. In 2006 volgde de vrijspraak door de Disciplinaire Raad van de Vlaamse Gemeenschap, maar in november 2008 zette Capelle een punt achter zijn  sportloopbaan.  

De Italiaan Fabrizio Guidi (1972-) werd in juli 2005 gecontroleerd op training en reageerde positief op EPO, hij werd door zijn team Phonak meteen op non-aktief gezet. 

In 2005 werd de Duitser Danilo Hondo (1974-) tijdens de Ronde van Murcia gepakt op het gebruik van carfedon, waarop het team Gerolsteiner hem aan de deur kieperde. Aanvankelijk kreeg hij van de Zwitserse wielerbond slechts een jaar schorsing omdat die oordeelde dat de gevonden hoeveelheid zo klein was dat ze waarschijnlijk onwetend werd genomen. Het WADA ging tegen die uitspraak in beroep en het sportribunaal verdubbelde de straf. Hondo tekende op zijn beurt beroep aan en een Zwitserse rechtbank schorste de uitspraak van het WADA. Na nieuw protest werd overeengekomen dat hij nog tot maart 2006 op non-aktief moest blijven. Tenslotte kreeg hij een nieuwe schorsing die hem tot januari 2008 van de fiets hield.

Nog voor de start van de elfde rit werd de Italiaan Dario Frigo (1973-) uit de Tour de France gekieperd. Bij een grensoverschrijdend onderzoek vond de politie tien dosissen EPO in de auto van zijn vrouw. Het echtpaar werden gearresteerd en in september 2008 veroordeelde de Rechtbank van Albertville hen tot zes maanden cel met uitstel en een boete van € 8757 boete.

Zwemmen

Ook in het internationale zwemwereldje werd duchtig met verboden producten geëxperimenteerd. Het door de FINA vrijgegeven lijstje loog er niet om. In 2005 werden de Italiaan Emilio Pagani, de Oekraïner Andrey Oleynik, de Brit Gary Hunt, de Fransen Yann Lejuste, Charles Roche, Romain Locher en Jérome Cazenave geschorst na een positieve marihuanatest, Luis Rojas Carpena uit Venezuela miste drie controles buiten competitie, de Braziliaan Danilo Carrega, de Portugees Daniel Pereira, de Griekse Martha Matsa en de Cyprioot Alexandros Aresti werden betrapt op het gebruik van Stanozolol, de Braziliaanse Laura Azevedo en de de Australische Kelly Heuchan weigerden een test, de Chinees Zhou Jie had aan Clenbuterol gezeten, de Duitser Tobias Kreuzmann testte positief op Finasteride, de Griek Simos Loukas en de Amerikaanse Erica Watts op Methylfenidate. Oleg Shteinikov uit Kazakstan leverde een positieve Nandrolone plas af, de Fransman Franck Morland had cocaïne gesnoven, de Turk Genco Uçan nam Metenolone en de Griekse Christina Bethani Acetazolamide, de Portugese waterpolospeler Ana Rodrigues had het maskeermiddel Canrenone gebruikt, de Russische waterpolospeler Alexander Gaidukov werd een jaar geschorst voor het gebruik van Carfedon, de Tsjech Zdenek Frantisak en de Spanjaard Javier Cabanas gebruikten Efedrine, de IJslander Ari Gunnarsson en de Egyptische Dina Ibrahim El Saved 19-Norandrosteron, de Pool Lukasz Gazior, de Fransman Paul Champalbert en de Kazak Vitally Khan Cannabis,  Achkan Sharaf Zadeh uit Iran Methandienon, de Fransman Christopher Bach Prednison

De Spanjaard David Meca (1974-) won de 25km op het WK Open Water, maar werd betrapt op het gebruik van nandrolone, wat hem een jaar schorsing opleverde.