1993
1993
Doping in de DDR
Op 26 augustus 1993 gaf men de opnames vrij waarin bewezen werd dat de Stasi vanaf 1971 systematisch doping aan Oost-Duitse atleten toediende en dat tot aan de Duitse hereniging in 1990.
"Doping bestond ook in andere landen," zei de Franse sportarts en dopingexpert Jean-Pierre de Mondenard (1943-), "zowel in communistische als kapitalistische, maar het verschil was dat het in Oost-Duitsland een staatsbeleid was."
Sportvereinigung Dynamo was het dopingcentrum van het voormalige Oost-Duitsland.
Vanaf 1974 verplichtte Manfred Ewald (1926-2002), hoofd van de Oost-Duitse sportbond, het algemeen toedienen van doping. In 1968 verzamelde Oost Duitsland negen gouden medailles op de Olympische Spelen van Mexico. Vier jaar later waren het er al twintig en in 1976 verdubbelde het aantal naar veertig. Beweerd wordt dat Ewald aan zijn coaches zei:
"Ze zijn nog jong en hoeven niet alles te weten."
Atletiek
De Oostenrijker Andreas Berger (1961-), die in 1989 Europees indoorkampioen werd op de 60m, gaf in een TV-interview toe dat hij met zijn estafettemaats Franz Ratzenberger (1965-), Thomas Renner (1967-) en Gernot Kellermayr (1966-) anabolica gebruikte.
In De Duitse krant 'Berliner Zeitung' bekenden de Amerikaanse 100m specialiste Diane Williams (1960-) en de Duitse kogelstootster Petra Leidinger (1966-) dat zij door het gebruik van anabolica de nevenwerking hirsutismus kregen, een overmatige haarbegroeiïng van het lichaam.
De Oostenrijkse tienkamper Gernot Kellermayr (1966-) werd op trainingskamp bij een controle buiten competitie gepakt op het gebruik van de anabole steroïde Stenolon en daarvoor vier jaar geschorst.
In de urine van de Nederlandse kogelstoter en discuswerper Erik de Bruin (1963-) werd in 1993 na de GP van Keulen testosteron en HCG aangetroffen. De Nederlandse tuchtcommissie sprak hem vrij, maar de Internationale Atletiekfederatie schorste hem vier jaar. De Bruin wilde eerst nog in beroep gaan, maar legde zich uiteindelijk neer bij de beslissing. Hij werd atletiekcommentator bij de Nederlandse Omroep Stichting NOS, maar toen zijn Ierse vrouw Michelle Smith (1969-), die hij als trainer begeleidde, in 1992 op de Spelen van Barcelona, als zwemster tegen de lamp liep werd ook dat contract opgezegd.
Ludmila Engquist-Leonowa (1964-), een Zweedse van Russische oorsprong, werd in 1993 vier jaar geschorst. Toen uitkwam dat haar ex-man Nikolai Naroschilenko, waarvan ze het jaar voordien gescheiden was, haar steroïden had toegediend zonder haar medeweten, werd de straf in 1995 opgeheven.
De Amerikaanse kogelstoter Michael Stulce (1969-) kreeg een levenslange schorsing voor zijn gebruik van anabole steroïden, maar mocht na twee jaar de competitie hervatten. Hij kwalificeerde zich voor de Spelen van Barcelona die hij won. Een jaartje later op het WK in Stuttgart haalde hij brons met 20m94. De dopingtest achteraf was opnieuw positief. Weg medaille en nu een definitieve levenslange schorsing.
American football
Onderzoek in het American Football wees uit dat de levensverwachting bij de footballplayers na een sportieve carrière van 3,2 jaar bijna zeventien jaar lager lag vergeleken met de levensduur van de doorsnee Amerikaan. Wetenschappers koppelden deze geringere levensverwachting aan het massale dopinggebruik.
Judo
De Oostenrijkse judoka Thomas Etlinger (1972-) werd bij een controle betrapt op het gebruik van het verboden astmamiddel Spiropent, waardoor de vice Europees kampioen twee jaar mocht toekijken vanop de kant.
Voetbal
De voor het Spaanse Real Valladolid uitkomende Braziliaan Antonio José Gomes De Matos (1965-) was de eerste bekende voetballer die gepakt werd op het gebruik van nandrolon.
Wielrennen
De Franse renner Hervé Buttigli (1966-) testte tijdens de zesdaagse van Eybens positief op nandrolon, waarop hij zes maanden schorsing kreeg waarvan drie voorwaardelijk.
Professor Manfred Donike (1933-1995) was een van de meest beroemde Duitse dopinganalysten. Minder geweten is dat hij van 1952 tot 1962 actief was als wielrenner. Tijdens een interview in 1993 gaf hij toe dat hij in die periode zelf amfetamines had gebruikt.
"Ik heb ze inderdaad genomen, maar ik kon er 's nachts niet van slapen. Daarom ben ik ermee gestopt, want de slaap was heilig voor mij."
De Deense beroepsrenner Lennie Kristensen (1968-) werd door zijn nationale wielerbond na een positieve test geschorst, eigenaardig genoeg strafte het UCI hem niet.
De Italiaanse renner Federico Ghiotto (1963-) werd in de Ronde van Valencia gepakt op het gebruik van cafeïne. Het was reeds de tweede keer, na een controle in de Ronde van Sicilië van 1990 testte hij positief op nadrolon en daarvoor kreeg hij nu twee jaar schorsing.
De controle na het Nederlands kampioenschap wielrennen toonde aan dat Edward Kuyper (1967-2010) gepakt had en daarom werd hij nadien gediskwalificeerd. Hij overleed op 43-jarige leeftijd nadat men tien jaar voordien een ongeneeslijke hersentumor had ontdekt.
Zwemmen
Drievoudig wereldkampioene zwemmen Birgit Heukrodt-Meineke (1965-) kreeg in 1993 te horen dat ze een levertumor had.
De West Duitse zwemster Christel Justen (1957-2005) bekende in 1993 dat ze als tiener zonder het te weten Dianabol had gekregen van haar toenmalige trainer Claus Vandenhirtz. Tot ieders verbazing gaf ze op het EK van 1974 in Wenen op de 100m schoolslag de Oost Duitse topfavorieten het nakijken en zwom ze toen met 1.12.55 een nieuw wereldrecord. Begin 1973 had ze haar visitekaartje als eens afgegeven toen ze op een meeting in Hamburg de Amerikaanse Olympische kampioene Cathy Carr (1954-) en de Russische Europees recordhoudster Galina Stepanova (1948-2015) achter zich hield. Haar vader liet de tabletten analyseren en Vandenhirtz beloofde dat dit nooit meer zou gebeuren. In 1993 kwam hij echter opnieuw in het nieuws in een dopingaffaire met anabolica. Justen stierf op 47-jarige leeftijd aan hartritmestoonissen.