1974
1974
Op de Commonwealth Games werd voor het eerst op anabole steroïden getest. Negen van de 55 stalen waren positief, omdat er nog geen wetten bestonden werden er echter geen schorsingen opgelegd.
In mei besliste het IOC dat er op de Spelen van 1976 op anabole steroïden zou getest worden. De wetenschappers trokken echter aan de alarmbel met de melding dat het weinig zin had om op de wedstrijddagen zelf te testen, de Duitse sportwetenschapper Manfred Donike (1933-1995) stelde daarop voor om reeds vanaf 1975 bijkomende testen te doen.
De Franse sportarts Jean-Pierre de Mondenard (1943-) begeleidde het Franse judoteam van 1975 tot 1979 en van 1975 tot 1978 de Ronde van Franrkijk voor motoren. Als medicus volgde hij ook de wielerklassiekers Tour de France, Paris Roubaix, Paris-Tours, Paris-Brussel en Tour de l'Avenir. Van 1973 tot 1992 gaf hij opleiding Sportgeneeskunde aan de Faculté de Médecine de Toulouse en van 1979 tot 1987 hield hij raadplegingen Sportgeneeskunde speciaal voor kinderen. Nadien verhuisde hij naar Parijs, waar hij als sportgeneesheer werkte aan l'Université de Paris en l'Hôpital Dieu en vanaf 2003 doceerde hij de cursus 'Dopage et toxicomanie: lutte et prévention' aan l'Hôpital Pitié-Salpêtrière. Buiten heel wat wetenschappelijk onderzoek publiceerde hij ook indrukwekkende werken over doping, waar hij uit zijn jarenlange ervaring met atleten putte en waarin hij er niet terugdeinsde man en paard te noemen:
Document dopage (1979).
Le dossier noir du dopage (1981).
Drogues et dopages (1987).
Dictionnaire des substances et procédés dopants en pratique sportive (1991).
Dopage aux Jeux olympiques, la triche récompensée (1996).
Dopage. L’imposture des performances (2000).
Dictionnaire du dopage (2004).
La grande imposture (2009).
36 histoires du Tour de France (2010).
Dopage dans le football. La loi du silence (2010).
Tour de France: 33 vainqueurs face au dopage (2011).
Tour de France - Histoires extraordinaires des géants de la route (2012)
Les dopés du foot: un siècle de potions magiques (2012).
American Football
Tijdens zijn verblijf aan de University of South Carolina kreeg de Amerikaanse footballspeler Steve Courson (1955-2005) van een van de clubartsen Dianabol voorgeschreven.
"Oudere, sterkere spelers dolden met mij. Op dat ogenblik besefte ik dat er nog een hoop werk voor de boeg was en dat ik moest overstappen op drugs. Ik wilde immers de beste zijn. In de zomer van het tweede jaar nam ik steroïden. Mijn lichaamsgewicht steeg op anderhalve maand tijd van 225 naar 260 pond. Daarna had ik ze niet meer nodig."
Nadien speelde hij zes seizoenen voor de Steelers en na nog eens twee seizoenen bij de Tampa Bay Buccaneers stopte hij met sporten. In 1991 verscheen 'False Glory: The Steve Courson Story', het boek over zijn leven en zijn anabolicagebruik in het American football. Hij was niet alleen de eerste speler die het gebruik van steroïden toegaf maar dat ook sterk bekritiseerde. In meer dan honderd spreekbeurten waarschuwde hij de atleten uit de middelbare school en universiteit voor de gevaren van steroïden. Hij had een hartkwaal, die waarschijnlijk veroorzaakt werd door het steroïdengebruik. Na zijn sportcarrière kwam Courson op de zwarte lijst van de NFL wegens zijn uitgesproken standpunt over steroïden. Zijn vrouw Cathy pleegde zelfmoord. In november 2005 stierf hij thuis bij het kappen van een boom. Na zijn dood vond men op zijn PC een nog niet verstuurde brief, waarin hij het betreurde dat andere spelers hun anabolicagebruik niet openlijk toegaven en dat de enorme populariteit van de liga gebaseerd was op de 'mythe' van drugvrije spelers.
Bodybuilding
De Amerikaan Tom Sansone (1935-1974) liet als eerste bodybuilder het leven door overmatig gebruik van anabole steroïden
IJshockey
Stig Wetzell (1945-), een professionele speler uit de Finse hoogste ijshockeyliga, werd tijdens het Ice Hockey World Championship van 1974 in eigen land betrapt op doping. Zijn urinestaal bevatte grote hoeveelheden Efedrine en gezien zowel het A- als het B-staal positief waren, werd de Finse 5-2 overwinning tegen Tsjecho-Slowakije omgebogen naar 0-5 verlies.
Na de 4-1 overwinning in de openingswedstrijd tegen Polen op het WK IJshockey bleek dat Ulf 'Little Pröjsarn' Nilsson (1950-) een neusspray had gebruikt die het verboden efedrine bevatten. Als straf hiervoor werd de Zweedse winst omgezet in 0-5 verlies.
Voetbal
Het eerste officiële dopinggeval op een WK voetbal viel de Haïtiaan Ernest Jean Joseph (1948-) te beurt, die tijdens de titelstrijd in Duitsland na de wedstrijd van zijn elftal tegen Italië, betrapt werd en meteen ook een jaar geschorst.
Wielrennen
In een test buiten competitie werden dertien prominente wielrenners gepakt, waaronder de Belg Herman Van Springel (1943-).
Na Parijs-Nice testte de Franse wielrenner Roger Legeay (1949-) positief op amfetamines.
De Fransman Claude Tollet (1949-) testte positief op amfetamines in de Tour de France van 1974.
De Belgische renner Joseph Bruyère (1948-) moest de Ronde van België verlaten nadat men sporen van rilatine in zijn urine had gevonden. Het goedje was al sinds 1966 verboden, maar een nieuwe test bracht het gebruik ervan nu pas aan het licht. en vanaf dan werden ook heel wat andere renners betrapt.
De Belgische renner Walter Godefroot (1943-) werd na de Waalse Pijl gedeklasseerd omdat hij een dopingcontrole weigerde. Dat had hij in 1967 ook al eens gedaan en toen werd hij uit de uitslag van Parijs-Tours geschrapt.
Zwemmen
De Duitse sportarts Adolf Metzner (1910-1978), die in zijn jeugdjaren met meerdere Duitse titels zelf een beloftevol atleet was en deelnam aan de Olympische Spelen van 1932 en 1936, liet in oktober 1974 in het Duitse magazine 'Die Zeit' over de DDR-zwemsters optekenen:
"Wie deze zwemsters gezien heeft moet geschrokken zijn bij het aanschouwen van hun spierbundels op schouders en armen. Deze spieren verwacht je eerder bij verhuizers, maar niet bij meisjes en jonge vrouwen. Ook het intensieve gebruik van halters is niet in staat om bij vrouwen zulke 'mannelijke' rug- en schouderspieren te kweken."
Een artikel in 'Der Spiegel' kwam tot dezelfde vaststelling:
"De gevolgen zijn verwoestend, vooral bij vrouwen: convexe spierbergen daar waar je ze comfortabel kan missen onder de arm en aan de achterzijde, een concave leegte waar het eeuwig vrouwelijke op borsthoogte normaal convex presenteert. Erger nog: de stem wordt zwaarder, de haargroei op benen en borst vermeerdert -. kenmerken van de robotploeg van DDR zwemmers."